karanlığın içinde bir nefes
vücudum gecenin içinde ince bir yılan

ellerimde akşamdan kalma ayyaş ağrılar
yalnızlığın saç telleri parmak aralarımda

her cama çıktığımda
kandırılmış kızlar geçiyor sokaktan
yakama yapışan yurtsuzluğumu
silkeleyip atsam mekansızlıklardan

dökülüyor dilimden kir
gözümden zehir
gömüsünden çıkıyor metruk kentin
yirmidört ayar/sız yalnızlığım

bahçem sarı şimdi
saksafonunun ahenginde dans eden
saksıya diktiğim üçbeş türkü filizlenir
odamın tütünsüzlüğünde hisli bir is gibi..

sol ayağımı çakıp dizimi büküp
kürek kürek efkar boşalttım
kürek kürek eşkal tımarladım
şekilsizliğin tadına varıncaya dek
şekli bozuk rütbelerle yaşadım omzumda..

dünyadaki bütün matlubu alın benden
bir gülümseyiş bırakın
birde parlayan bir çift göz
yaşlanayım birde..
sevdiğimle..