Ey!
İnsanlıktan öksüz
Be hey öküz

Öyle ki
Tibet öküzü yanında melaike
Dalai Lama’dan nasiplidir o yine
Seni ki
Ne kâr eder dalaylamak
Ne de kalaylamak
And olsun ki
And’ların Lamasından
Okkalı bir tükürük sana

Dünya ki
Işığa muhtaç
Sen boğdun karanlığa

Ey habis ur!
Nura açken yeryüzüm
Sura üfledin de
Bir halt mı eyledin?

Ey!
İnsanlıktan nasipsiz manda
Ne hissettin o anda?

Bre insan görmemiş
Prekambriyen nesli misin?
Permiyen çağından akseden bir gölge misin?
Be hey sapkın

Bre mağara adamı
Neandertal kalıntısı soyu tükenmiş
Ne andın da o an dürttü seni?
Azgın bir nehir misali aktı
Damarlarında kanın

Heey! Sapkın ruh ses!
Yonttuk ııhh!
Cilaladık aahh!
Hangi inde yaşadın da?
Süreç tamamlanmadı

Alim olmak gerekir mi?
Yaşananı anlamak için
Mezalim değil mi bu?
Be hey zalim!

Ey şeytanın tohumu!
Ey iblisler şahı!
Mezar mı kazdın?
İki kişilik kazacaksın
Hoş
Yatacak yerin var mı ki?
O işte tam bir meçhuller abidesi.


L.T.