Bir yürek söndürmüşse bir sevda ateşini
Onu yandırmak için bu gönle bir aşk gerek
Bak mecnunun haline arıyor ruh eşini
Onu kandırmak için bu gönle bir aşk gerek

Güle hasret bülbülün akarken yürek kanı
Çelikten keskin gözler bilinmez nerde kını
Gönülde değil sanki yanan kalp gözü canı
Onu söndürmek için bu gönle bir aşk gerek

Kanatları kırılmış garip bir kuştu gönül
Sığmadı yatağına bentlerden taştı gönül
Yalçın karlı dağları yürüdü aştı gönül
Onu döndürmek için bu gönle bir aşk gerek

Yıkık dökük harabe viran gönül kalesi
Boyanmış gün karaya zifir olmuş kulesi
Ciğerine işlemiş yürek yakar çilesi
Onu sindirmek için bu gönle bir aşk gerek

İstemez beden teni çirkinser can köşkünü
Harman yeridir yürek yanar sevda düşkünü
Durmaz akar sel olur o gözlerin eşkini
Onu dindirmek için bu gönle bir aşk gerek

Bir emirdi getirdi melek Tanrı katından
Hüzne boğulmuş gönül vazgeçti hayatından
Aklı kesti olmazdı indi yaşam atından
Onu bindirmek için bu gönle bir aşk gerek…

13.04.2016 02.00- İZMİR(2)
Ömer Sabri Kurşun

Şiirimi uğur böceğine layık gören ve taltif eden sitemiz yöneticisi Habib hocama ve seçki kuruluna teşekkür ederim.