Gitmekti istiyordum bu diyarlardan kaçmaktı benimki aslında
Kaf dağının ardında kalmak istemekti sessiz sedasız tek başına
İrem bağlarının eşsiz güzelliğinde hayat değilmi düşlediğim
Hayaller kurmazmıydım bağrı yanık umutların gölgesinde
Ak düşmüş saçlarımı okşamazmıydı usul usul seher yelleri
Mutlu günleri görmezmiydi gözlerim tan yerinin ağırmasında
Naralar atmazmıydı çığlıklarım duyulmayacağını bile bile
Sessizlikler vadisinde haykırışlarım sessizce yankılanmazmıydı
Sesim çıkmazdı sağır kalacaktı çünkü vefadan yoksun yüreklere
Kalemimdi mavi yazan gökyüzünü kağıt edinmişti kendine
Hiç kimsenin görmeyeceğini okumayacağını hissetsemde
Gök mavisi gözler değilmiydi içinde şimşekler çakan sevdiklerine
Yüreğimin sesi değilmiydi gök gürültülerine eş değer olan
Cemrenin toprağa düşmesiydi sevginin sıcaklığını hisseden


Söylermisin dostum kırıldınmı sen ömrünü heba ettiklerine
Ömrünü yollarına sırat edip tek nefeste geçirdiklerine
Göz yaşlarını nisan yağmurlarına döndürdünmü hiç
Damladınmı kurak toprak olan yüreklere şifa niyetine
Sellerin önüne geçtinmi set oldunmu durulsunlar diye
Nehirlere döndürdünmü acılarını kimseler hissetmesin diye
Sonsuz ummanlarda yelken açtınmı onlar için tek başına
Fırtalara kafa tuttunmu boranları görmezden geldinmi
Yakamozlarda göz yaşlarını aya eşlik etsin diye yıldız yaptınmı
Samyeli ESİNtileri alıp götürdümü seni kızgın kumlar üzerine
Çölde güneşsiz kaldınmı bir vahanın yanıbaşındaki ağaç gibi
Kalbimden vuruldunmu namludan çıkan kurşun misali devrildinmi
Sırtından yediğin bıçak darbelerinin izleri kabuk bağlamadan
Yetmezmiş gibi devrildinmi koca çınar misali köklerinden için için
Can evinden canını koparıp götürdümü senindecanım dediklerin
Mahşeri kalabalık içinde kimsesizliğini hissettinmi hiç
Perçin vurursun kanasada yüreğin acıtsada canını
Bağrına basarsın kara taş misali kör olası yanlızlığını.....

11.04.2016
Esin Öztürk