Sağa sola dönsem ne çare
Yatak yine ahtapotun kolları
Uykularım düşlerine prangalı

Düşüncelerim hayal çıkmazında yine
Yaşanmışlığımsa hala keşkeler içinde çaresizliklere gebe


Ne garip değil mi
Ne anlamak ne anlatmak,
Ne keşkeler nede pişmanlık
Çare değil mazideki yaşanmışlıkların yarasına

Pişmanlıkta çaresizliklere çare değilmiş görüyorsun ya el kızı

Çünkü
Umutlar can çekişirken meçhuller mahallesinde
Darağaçları yargısız infazlara kuruluyor her bir gecenin sabahında

Ve sevdamız
Sevdamız yine sensizliğin yalnızlığında üşürken
“ Yar tutmadı diye salacamdan ..”
Bakarmısın gözleri açık gidiyor şu fani dünyadan

Ayrılık mezarlığına gömülürken bir sabah ezanında
Ne gariptir ki hiçbir seveni yok zavallının yine yanında


Yani demem o ki göçmen kızı
İçimizi sararken bilinen bir sızı
Kim bilir kaçıncı kez kazınacak alnımıza mazinin izi

Kulaklarımızda çınlarken o vefasızın sözü
Belli ki yaşanacaklar yine çaresizliklere sobe
Ömür denen hayatsa zaten dünden ölüme gebe


Kaşif Kani Ertürk