Ben Gezgin Bir Ozanım

Biliyor musun
ben gezgin bir ozanım
düşündükçe, ışıklar birikiyor avuçlarımda
nasıl etsem de dönsem şu yalnızlığımdan.

Bazen ıslak ve siyah bir yüz gibiyim
bazen de sevdalı bir karanfil gibi olur kalbim
küçük suyu, Kanlıca’yı dolaşırım, gemiler görünür
boğaz’ın sularında sevdiğim İstanbul’un.
terk ediliş aşklarım aklıma gelir
erguvanı çiçekler açar içimde
iliklerime kadar mesut bir çocuk olurum
erguvanı çiçekler açar içimde.

Mevsimler değiştikçe, büyüyor içimdeki çilem
alışamadığım rüzgârlar esiyor bu kentte
akşam olmuş, radyoda
bu akşam dolaştım tüm meyhanelerini İstanbul’un şarkısını
dinliyorum
çakmak çakmak gözleri bir güzel, fısıldaşır durur
nasıl bırakır giderim ellerini
seni bulmak öylesine güzel ki
hadi gel, bu akşam, çocuksu başını yasla omzuma
kırlardan getirdiğim çiçekleri kokla
yaslı gözlerimin tuzu karışsın gözlerine
bana sevdiğin şarkıları öğret, güzelliğini incitmeden.

Nuri Dağdelen
16/3/2016