3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
563
Okunma
günlerin uzadığı yok;
ömrümün ayak ucuna uzanan içime saklandım bugün.
seferini seyrettiğim yorgun ruhum
tesadüfle karışık bir itaati sergiliyordu,
evlerin sürünüp giden suratlarında.
bir akşamüstünün sırtında,
gafil ağaçların bakışlarında,
mahkumdu, iç sıkıntımın yakarışları.
ne mağrur gözaltlarıma yapışan eğik düzlemler
ne de sahte şahsiyetlerin madeni sesleri
bırakmadı
hiç biri
ellerimi..
bilinçaltıma diz çöken kitaplar
ve yaşamın soğuk anıları,
toz bulutuna bürüyor hafızamı.
peşimsıra dökülüyorum,
üstelik
büyüyorum.
yırtık seyirci koltuklarında,
uç uca eklediğim paradokslarıma gülüyorum..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz