bazı gerçeklerin insanın yüzüne tokat gibi çarpmasına gerek yoktur
arkadaşınla yaptığın masumane bir sohbette gelir ansızın
"beni o kadar çok seviyor ki ; gün içinde 3-4 kere sesimi duymadan edemiyor" der
yere göğe sığdıramadığın insanın sesine zerre kadar muhtaçlığının olmadığı;beynine dank eder
"olsun ,varsın sesini 2 günde bir duyayım,razıyım" dersin
arkadaşın anlatmaya devam eder....

"her geldiğinde değişik bir çiçekle gelir,
gözlerime bakarak okuduğu şiirlerle yüreğim erir"
üzülmemek için savunma mekanizman başlar işlemeye
öyle bahaneler bulursun ki şaşar kalırsın kendine
kazak erkek canım o şiir falan bilmez ;
ucunda ölüm bile olsa söyleyemez...
hem çiçekte neymiş solar gider,
bana karşı olan sevgisi hiç solmasın ; yeter...

aşk böyle böyle yara alır,sarsılır oysa
çocuk masumiyetiyle büyütmeye çalıştığın sevginin
ne kadar hoyratça har vurup harman savrulduğunu anlarsın zamanla
anlarsın da ,
insan gerçekten bir kez sevebiliyor bu hayatta
onda da yarlandıysa
vah kanayana
vah yarayı sarmaya çalışana......04/04/2016 Can Çalışkan