1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
690
Okunma
Aydınlığımı,
Biraz da aydınlık karanlığımı,
Sana borçluyum demekten ,
Kendimi alamıyorum.
Işıksız yollarda,
Sen diye kendimi ararken,
Sen;
Başka kollarda bizim hayallerimizi,
Malamat etmeye ant içmişsin.
Ben;
Burada sensizliği kana, kana içiyorum,
Sen ikimizin hayalleriyle ötekilerle yıkanırken.
Ben bir ölü için kadehimi kaldırıyorum,
Ölenle ölünmüyor,
Kalan sağlarla hayal kurmak serbest.
Gülşah ERCİYAS
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz