4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
974
Okunma
Büyük bir boşluk oluştu gidişinin ardından,
Ve ben gözlerini düşündükçe
Attım kendimi derinliğine, hiç düşünmeden.
Gözümü nasılda karartmış yokluğun
Ölümden öte özledim seni...
Duydum ki;
Unuttum onu demiş,
Unuttuğunu söylerken ismimi anmışsın
Bu bile yetti desem abartmış olmam.
Yıllar sonra dudakların ismimi anmış,
Adım, nefesinle şereflenmiş.
Düşünsene
Önce yüzüm belirdi zihninde
Sonra yaşananlar...
Sonrasında o bal dudakların ıslandı
İsmimin hürmetine.
Ve dilin yıllar sonra döndü adıma.
Unutmuş olman inan umrumda bile değil.
Bir bu kadar daha yeter bana...
Ve birgün yıllar sonra yine hatırlatırlar sana....
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
