Aklı galip kalbi aciz bir beden
Zamanın koparıp aldığı anılar
Bıraktığı iki fotoğraf karesi
Mutsuz , umutsuz bir çift göz

Aşkın pençelerinde kıvranan kalbin
Yolunu kaybetmiş sevdası
Zamanın acımasızlığınaydı nefretim
Aşkıma tutunamayanaydı sitemim

Zalimdi sevda
Nefretle yıkanmıştı kalpler
Gerçeklere mühürlenmişti diller
Mazinin anısı

Mazinin anısı, iki damla süzüldü gözlerimden
Biri yokluğuna
Biri yok oluşuna
Mehtabın hüzünlü gözlerimden ayrılan gözlerinde
Bir ürperti

Üşüdüğümü hissettim
Sonra, sonra acıdım kendime
Kimsesizliğime
Sensizlik , sensizlik , sensizlik

Uçsuz bucaksız dünya bu kadar dar gelmeseydi
Yanında
Yanında bahar karışmasaydı kara kışlarıma
Isıtmasaydı bu kadar dudakların

Meltem gibi okşamasaydı nefesin
Fırtınalar kopmazdı ruhumda
Gökyüzü her gece ağlamazdı yokluğuna
Sessizlikte aradım sensizliği

Çünkü çünkü bu sessizliğin
S’i fazlaydı ve N’si eksikti
Biliyordum

Hep aradım seni
Karanlıklarda bir kuşun kanat çırpışında
Kasım ayında düşen her yaprakta
Mutlu sonla biten senaryolarda

Romanımın satır aralarında
Başlayıp biten her aşkta
Aslında
Aslında çok aradım seni

Ama bana hep vurgun saatlerinde geldin
Olmadık anlarda çıktın karşıma
Gideceğin gelişinden belli
Gidişlerin hep ani

Herşeye rağmen iyi ki yaşadım seni
Şimdi sıra bende
Gidiyorum

Uçuruma itilen bir beden
Ölüme değer bir neden
Aklı galip
Aklı galip kalbi aciz bir beden.