yarım degil ömür dediğin
acıyla umutla
kavgayla sarmaş dolas

yitip giden yapraklar gibi
rüzgara tevazu etmişiz
kalplerimiz kıldan ince
ask denilen kılıcın elinden
zulmü mükafat sanmısız

insan denizler gibi yaşamalı oysa
rüzgarlar gibi hür
gel gör dirhem dirhem cekip giden
o güzelim nisanların derin çizgileri
yüzlerimizde
yaşadık desek acının izi var suratımızda

yarım değil bu yaşamak
sarılmıssa tutkuyla yalnızlıga...

ve şimdi sen doguyorsun
en kanlı rüyaların rahminden
avuclarımın ta ortasına
bu ayrık bu kıtlık bu bıcak sırtında yaşamak
senin aglama sesinle bitecek
belki en güzelisin
sevdigim bütün cocukların
belki kırgın belki mavidir
hiçtir belki bütün yarınlar
yinede tutacaksın yüreğimden
yarımda olsa
yine
sen sarıl bana
acımın en derin yerinden ........










.