Eğilmez başı ile ezelden hasm-ı zâlim
Vatanına sevdalı bir yüzü ak bilirim...
Vefâsızlar yurdunda adı bilinmez âlim
O âlimi ifşâyı kaleme hak bilirim.

Yâdı acı verse de hazin hayat öykünün
Sitemini duymadım omzundaki yükünün
Dostluğundan şerefle şahidiyim ülkünün
İlmini gür bir pınar, hem de berrak bilirim.

Ürkekler onurundan verirken hergün fire
Arsıza ar öğrettin, soysuza üslup, töre
Ne YÖK’e boyun eğdin, ne de çapsız rektöre
Yoluna taş koyanı, âdî, ahmak bilirim.

Pâye pay edilirken, taltif beklerken biat
Karakterine züldü senden beklenen fiyat.
Tecrübeni gençlere yön veren âb-ı hayat
İzlerini hedefe ara durak bilirim.

Sarsılmayan azmine dar kursa da talihin
Engel olmak ne mümkün akışına tarihin
Sen varken hüznü sürgün, ye’si elinde rehin,
Yokluğunda Afyon’u, çorak, kurak bilirim.

Afyon Kocatepe’li güne başlarken mesrûr
Huzur verir gönlüme, payıma düşen gurur
Sayısız eserini muhkem birer kale, sur,
Aldığın her ödülü burçta bayrak bilirim.

Bağrını sızlatsa da açılan onca yara
Meşaleye har veren nihâyetinde çıra!
Allah’a havale et! Boşver, aldırma, zirâ,
Üzülsen sevinecek nice mihrak bilirim.

Anlatmak istesem de sığdırmak zor satıra
Maksat bir merhabaydı, ölümsüz bir hatıra
Geçmişi yâd ederken geldiğimde hatıra
Avuç avuç duana bir müstehak bilirim :)

Mecit AKTÜRK
Berlin, 31.03.2016

Herşey gönlünce olsun değerli dostum, sevgili Eyüp kardeşim...*

www2.aku.edu.tr/~esabah/eyup_tr/ozgecmis.html