Muhayyerler bulvarından geçerken bezgin
Başım önümde,ötem berim toz
Ellerim cebimde, ceplerim delik
Beni sorma ,heyecanım ibretlik
Ve sakın kınama
Ben yalınayak gezgin
Antika yaloz
Kaba olacak ama
Ben vaktinden evvel bile ötemeyen şaşkın horoz

Seni boran kentinde gördüm ben
Bir yurt odasında ,melalinden habersiz
Ağlarken gülermişsin , kahkahaların fersiz
Çilen yaşınla makusen mütenasip
Her nefes alanı ,diri mi sandın
Dört yanın cenazeler kefensiz, makbersiz
Sahi kızıl dilbere hangi ümitle kandın

Üzülme Münib
Tüm geç kalmışlıkları yakıp ciğer ocağında
Melalin hicranıma nasip
Ne de olsa sen en deli çağında
Ziftle kaplanmış dağları delip
Ferhat’a bir selam yollamalıydın
Bak uzaktan haykırıyor Andelib
Bu çağrıyı son çıkışın bellemeliydin

Nasip Münib nasip
Vuslat sana nasip
Nasibin Rabbine yönelmelisin...