Kaçmaya çalışırsın
Umutlarını sıkıştırdığın dar dünyadan
Kendine sakladığın
Sınırları belirsiz ve kendince karanlıklardan
Damlalarında boğulursun
Göz yaşlarının makber makamından
Aynalara kızarsın
Yüzündeki mutluluğa aldırmadan
Lodoslara kapılırsın
Yüreğindeki aşktan bıkmadan
Kendini hazan sanırsın
Yeşerttiğin yapraklara bakmadan
Bir yudum mutluluk tatmışsın
O yudumun deryasına dalmadan
Teninde kaybolursun
Basan ateşlere hesap sormadan
Uykularında uykusuzsun
Yastığının kokusunu koklamaktan
Ve bir gün uyanırsın
Geceyle gündüzün sevişmesi gibi usanmadan
Gitmelere dalarsın
Sevda denizinde boğulmadan
Gidebilirsin belki
Bana aldırmadan eğer buysa sevdan
Kış sıcaklığı düşer yüreğine
Vefasızlığa kızarsın hiç düşünmeden
Seninle konuşmayan duvarlara
Pencerenden bakarsın çok uzaklara
Ve nihavent esen rüzgarda
Kelimeler takılır bir an aklına
Şuursuzca darılırsın mutsuz sonlara
Oysa ne kadar kısa hayat dilimi
Ne zordur bazen ifade etmek kendini
Boğazın kilitlenir yutkunamazsın
Bir hazin hıçkırık susturur yüreğini
Ama sakın unutma
Gün gelir bu uğurda sende ağlarsın

Mustafa SARIVADİ