Siyah beyaz film şeridi gibi süregen
Yılgın mevsimler örtüyor üstümü
Yılları sinesine yükleyip yalınayak yürüyen
bezgin bir bahardan sonra
Hatıraları kuzine sobada beş kuruşa yakan
Karamsar bir kış tökezliyor önümde

Ne gidesim vardı
Nefesinin solumadığı güzlere
Ne de yüzünü görmeden öylece bitesim
Vardı yokluğunu hissedinceye kadar


Üşüyorum tonlarca yağmurun ıslaklığıyla ayazda
Çam ağacındaki karlar gibiyim
devinip de düşüyorum
Kum saatine dönüyorum ardından
Tekrar yağıyorum sensiz öykülere

Sonsuz ihtimaller dahilinde
Yalın gerçeklerle imzalı
Sonu gelmiş sevdamızın

Hayallere yelken açma vakti bitti
Düşlerimizde bıraktığımız zaman
Ruhların ve sevdasını yitirmiş güruhların toplanma zamanı

Ah gülüm
Anlayacaksın ya
Yolda kalmış olanlara bekleme odası buralar


Vakit çok geç yatmalıyım
Acılara geçit çok gözlerim kapanmadan
Uzandım toprağın bağrında

Sessizlik lütfen
Gelen var....