Nisan yağmurlarında, aşk kokar kara toprak
Hüzün dolu her günüm, sensizlik beni yoklar
İçimde bir heyecan, canlanırken her yaprak...
Açarken papatyalar, bağrımdan deler oklar...


Bakıp daldı gözlerim,albümdeki resmine
Yıkıldı hayallerim, uyandım rüyalardan
Elimde kurşun kalem, çizerken üzerine
Aşkımız karlar gibi,savruldu rüzgarlardan...


Başımda fırtınalar,eser dinmez ki sensiz
Saçlarını savurur, eserken sam yelleri
Şimdi nerdesin bilmen, nasıl yaşarsın bensiz
Sen kokar akşamların, ılık ılık meltemleri...


Gün batarken ufukta, kızıllaşan bulutlar
Bir daha ki sabaha, ömür yetermi bilmen
Kimbilir nerde nasıl, tükenir ah! umutlar
Sen gülsen de sevdiğim, gözyaşlarımı silmem...


Göğsüme yasladığın, düşlerin nerde şimdi?
Yangın yeri sol yanım, hasret hasret tütersin
İşte sevdiğim! böyle; bu yürek sana kandı
Yansa savrulsa kalbim, külünden sen bitersin...




Erdinç SERT