Takılı kaldı gönlüm, zülfünün tellerine,
Ellerim hasret çeker, kardan ak ellerine,
Seni sorup dururum, şu sabah yellerine,
Belki senden bir haber, bana getirir diye.

Ayrılalı günlerim, nasıl geçer bilemem,
Hasret içimi yakar, hep ağlarım gülemem,
Ölmek elde değil ki, istesem de ölemem.
Aşka eyledim veda, artık yakmasın diye.

Bu kışta geçti sensiz, içimde büyür hasret,
Şu ayrılık ateşi, arkadan vurur, namert,
Hasreti bilmeyenler, diyorlar ne var sabret,
Gözyaşımı saklarım, eller görmesin diye.

Sevgi suç, sabıka aşk, beni aşk ateşine yak,
Fermanım yazılıyor, verilecek hükme bak.
Razıyım her cezaya, sen suçlamayı bırak.
İnan bir tek korkum var, bana küsersin diye.

Gömdüm seni gönlüme, orada saklamaya,
Hasretini duydukça, açıp ta koklamaya,
Aşktan özür dileyip, kendimi aklamaya,
Aşktan bir af kanunu, bana da çıkar diye

İşte boynum işte ip, durmayın ası verin,
Bundan kötü olamaz, gideceğim o yerin,
Bakın musalla burda, beni üstüne serin,
Siz endişe etmeyin, bu garip korkar diye.

Necdet EREM