umutları kesilen terziler, kefen dikerler...

bu kalabalıkta kaldırımım ben, sense rüzgar,
alıp başımı gideyim desem, üstüme basar ağır bir efkar,
veremem bu ağırlığın altında karar

bu kalabalıkta ben kaldırım, sen otobüs durağı,
beni uyandıran uyuşuk ayaklar,seni tekmeleyen çocuklar,
rüzgar ikimizi de alnımızdan öper...

bu kalabalıkta ben kaldırım, sen söğüt ağacı,
yere yakın suratların arsız ağız kokusu, simit kırıntıları,
sense söğüt ağacı, rüzgarla raksederken izler sizi otobüs durağı...

umutları kesilen terziler kefen dikerler
üzerimden her gün ölüler geçer ayaklı,
yaşadıklarını sanırlar bazıları,
istersen saflık de, ben koymam adını...

umutları kesilen terziler kefen dikerler,
modelleri isteğe bağlı...
üzerimden ölüler geçer, kanatlı,
hep onların yüzünden kuşlar beni öpmeyi bıraktı...

umutları kesilen terziler kefen diker,
umutlarını kaybedenlere verirler,
modeller isteğe bağlı...
ölüler geçer her gün üstümden,
bazıları ayaklı,
bazıları kanatlı,
belki de farkında bile değiller,
bahar günleri rüzgar daha bir uçarı...

umutlerı kesilen terziler...

kefen...

kaldırım...

ben...

söğüt ağacı...