2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1287
Okunma
İnsan bilmezmi kendine uyanmayı
Itır sabahtır düşen ruh bahçesine
Kalbini bölüp aşkla parçalamayı
Uzun bir sonbahar yaşadın düşlerde
Vay ömür bahçesinde insan yarım elma
Uçarı kıran hangi mevsimin rüzgarı
Oyalanır kuytularda yollar varır toprağa
Başkasının olayları ansızın alır aklını
Naif arılar ömrü düşler ülkesi
Pütürlüydü ince sızı rüyalardan sonra
Kısa kalıyor uzun gecelerin izi
Yollar ne çok eziliyor adama
Bu ayrıntılarda daha bilmediğimiz
O ince siyah fark gizliymiş meğer
Unutulmak ne öldürücü yaraymış bildiğimiz
Hatırlanacaksa en küçük anıya değer
Kırık katmerli duygular tükenirken
Bir ömür geçitsiz yolda beklerken
Küçük bir kız çocuğunun unutuşuydu
Arsız bedenlere ölümün son dokunuşuydu
5.0
100% (7)
Cevap Yaz