Seni sevmekten usandığım anlarda
Savaşıyorum diğer yanımla
Kaç zamandır acı bir lokma takılı boğazıma
Nefes aldıkça git gide büğüyen
Bazen gözyaşı oluyor
Bazense burnumu sızlatan bir şarkı
Ama en çokta ’ son ’ dediğimin umursamazlığı koyuyor bana
O paha biçilmez anlarda
Bir tebessümü dahi esirgediğin, sevgine aç zamanlarımda

Seni sevmekten usandığım anlarda
Avutamıyor şevkatli ellerin beni
Sarhoş edemiyor eskisi gibi gözlerin
Dahası ,seni gördüğüm anlarda
Kimsenin bilmediği
Avuçlarımdakı heycandan terleyen çizgilerle
Yazdığım ; adını
Sımsıkı tutup bırakmazdım ya
Seni sevmekten usandığım anlarda
Baktımki ellerim terlemiyor bile

Seni sevmekten usandığım anlarda
Orta çağda idamlık bir ressam
Romada bir gladyatör
Arabistanda yalnız bir budist
Osmanlıda ’Hazarfen Ahmet Çelebi’
Kanım hep akmak zorunda
Seni sevmekten usandığım anlarda

Dili kesilmiş bir hatip gibi şimdilerde şu kalbim
Konuşmak imkansız
Sorsalar illede seni
En ücra yerinde
Buz gibi bir suskunluk karşılar beni
Sana tutsak olmuş halde
Adına zindan denilen bu yerin
İşte seni sevmekten usandığım anlarda
Suskunluğum gelir aklıma

22. 3. 2016
A.ÖZGÜR EGEMENLER