Buz gibi odalarda, korkunç acılar çektim
Kabus dolu rüyayı, her gün görmekten bıktım
Yoksun diye gözümden, yaş yerine kan döktüm
Ağır ceza alsam da, yeter ki sen üzülme.



Biter elbet bu günler, takma kafana sakın
Sabrın sonu selamet, kavuşmamız çok yakın
Bilsen nasıl hasretim, burnumda hâlâ kokun
Derinlere dalsam da, yeter ki sen üzülme,



Koğuşlar öyle dar ki, volta da atılmıyor
Küf kokan odalarda, inan ki yatılmıyor
Özgürlük hayaliyle, bir lokma yutulmuyor
Öfke ile dolsam da, yeter ki sen üzülme.



Var oluşun yetiyor, teselliyi bulmama
Bak sakın izin verme, bur’da naçar kalmama
Kimse engel olmasın, senle mesut olmama
Hasretinden solsam da, yeter ki sen üzülme.



İşte bak bitti., Hür’üm, değme benim havama
Bakmam artık geriye, dönüyorum yuvama
Kim bakacaksa baksın, biten kirli davama
Candan bezip yılsam da, yeter ki sen üzülme.



Cemal İNAN.