5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1882
Okunma
Bir dolu bir boş geçiyor gecelerimiz
Kıyıda köşede baş belası avuntular
Her biri diğerinden sıska
Silip süpürüyor anılarımızı
Ah bir anlata bilse dilsizliğimizi fırtınalar
Kasıp kavurduğu ilhamımızı geri getire bilse
Yüzsüzlüğüyle yanaşa bilse umut yolcuları
Ya bir tren garında yada sere serpilmiş bir rıhtımda
Bir ölü okyanus ola bilse gözlerimiz
Her bir özlemimiz şimşek gibi çaka bilse ufuklarda
Bir kıyamet kopara bilse gögüs kafesimiz
Bel ki bir aşk kervanında omuz omuza ,çarpışır mıyız
Git dediğimde kal diye bilmeyi ne çok özlemiştim
Kalbur altı sakladığım bir tutam umut kırıntılarımı
Yüreğimizin bağı değil sökülen,dizlerimizin bağıydı
Yollarımıza ruhumuzu sererken ,
Ölmek neymiş bir kez daha anladım.
22.03.2016 .03.27
Remziye ÇELİK
5.0
100% (6)
Cevap Yaz