NERESİ AYIP
Vuslatı bekleriz günleri sayıp
Kalemi tutmanın neresi ayıp
Derdimiz bellidir dermanı kayıp
Kedere çatmanın neresi ayıp

Yaprağı açmadan düştü sızımız
Sızının emriyle çalar sazımız
Yârin dergâhın da kaldı gözümüz
Cemali tatmanın neresi ayıp

Devranın niyeti doğuştan körken
Elimizde ömür sermaye varken
Gönül yâr diyorken ayak yol derken
Tozunu yutmanın neresi ayıp

Curcuna arayan eskisinden çok
Şükür ki, kem söze karnımız da tok
Âdemi pazarda para yok pul yok
Muhabbet satmanın neresi ayıp

Tuz ekilmez petek balın üstüne
Duyarsız kalınmaz elbet jestine
Dost yüreğin, açtı ise dostuna
Kıvrılıp yatmanın neresi ayıp


Sevda pınarından boşalıp dolup
Çiftci baba’nın da desturun alıp
Mestane gözlerin içine dalıp
Kavrulup tütmenin neresi ayıp

Ahmet Çiftci 18-03-2016
Kastamonu-Tosya