Hiç olmadığım kadar telaşlı bir yolculuk içindeyim
Derinlerde bir sessizlik martılar uçuyor uzaklarda
Anlaması zor değil, göz yummayacaksın hayata karşı
Sinsice yaklaşır sana biri duvarlar üstüne üstüne gelir.
Yağmurlarda ıslanır her bir saç telin, sarmaşıklara benzer bir yanın
Parmak uçlarında acıyı hissedersin, tozu dumana katarsın yani.
Anladığım kadarıyla sen’de insanlara karşı fazlasın galiba
Ses tellerinden kopan bir çığlık gibi haykırmalısın hayata
Ne oldu şimdi kaçamıyorsun. kaçamayacaksın hiç bir zaman..
Bir kalp ne kadar bekleyebilir kırılmak için!
Sanki hedefi tam 12’den vururcasına insan kırılıyor baksana
Sessizce ağlar insan yutkunur, belli edemez hiçbir zaman..
Harcamak kolaydır’da insan insanı nasıl harcayabilir ki?
Bu dünyada insan kayıptır aslında
Neden, nasıl, doğdum. niçin, nasıl,öldüm.gibi anlam veremez
Yazıyorlar melekler adını değil, yaptıklarını yazıyorlar
Artık beni siz kaybettiniz, ama sizi ben kaydedemedim hiç bir zaman....

~Osman Bulut