ellerin azat
ellerin yol haritası kayıp duaların
kara deliklerden kopardığım çiçeklerin toprağı
ayrılığın soğuk bakışları nebbaş yüzsüzlüğünde
gözlerini uçurup kefensiz ceset yortusunda
ellerini sür kutsal günahlarıma
mabetim alev alev






intihar ağızlı gülüşler ve sen
koparıyor tırnağı etten, kelebekler kan gölünde boğuluyor
güneşi eskitiyor yüzünde buz kesen soğuklar
özgürlüğe uçan kuşların kanat sesleriyle raks ediyor zaman
şiir söküyorum çorak yüreklerden
yollarına döküyorum





sustukça zehir birikiyor dilimin kökünde
harf harf soyuyorum masalların kül kedilerini
varla yok arası gülümsüyor ayaz kılıklı baharlar
ölüm meleğini öpmüş gibi kıvranıyor dudaklarımda adın




dumanın ateşten kaçtığı gibi
yana yana
döne döne kaçsam da senden
gittiğim her yol gözlerine basıyor
girdiğim her şehir yokluğunun işgalinde garip ve yoksul





özlemek, umudun pençesinde suya inen ceylan
beklemek, hiçliğin büyüttüğü aç biilaç yırtıcı




azat...
hüznümün gölgesinde titreyen ağaç
dökme yapraklarını
utançtan toprağı öper bakışlarım





frezya