ÇANAKKALE GEÇİLMEZ !...

Sene 1915 den 1918 ’e,
Koskoca üç sene...
Fransız’ı , Avusturalya’lı ve İngiliz’i ,
Çanakkale’de kuşattılar bizi..
Savaştık, yıllarca yattık siperlerde
Yüzbinlerce vatan evladı serildi,
Şehit düştü o yerlerde !
Sonuçta dediler ki ;
"Çanakkale Geçilmez ! "

Şüphesiz , aslanlar gibi savaştık...
Çakallar dağıldı geçti gitti..
Hatta büyük bir ders aldılar !
Sandık ki bu iş burada bitti...
Çok değil , sene 1919 da
Aynı çakallar geri geldiler...
Hem de İstanbul’a Dolmabahçe Sarayına ,
İngiliz gemileri çevirdi topun namlusunu !...
İzmir , Adana , Antalya , Afyon ve Eskişehir’e ,
Girdiler yerleştiler, yaptılar bunu
Padişah korudu sadece kendi namusunu...


"Çanakkale Geçilmez ! " diye,
Yüzbinlerce gencecik insanı kırdıran...
Padişahın damadı,
Enver Paşa da uyudu !
Bırakınız gelip geçmeyi ,
Üç sene , utanç verici bir zaman ;
Anadolu’da , İzmir’de kaldı Yunan...
Büyük insan , büyük kurtarıcı
Samsun’da doğduğu zaman,
Çanakkale geçilmemişti ama,
Anadolu’ya her taraftan girilmişti !
Atatürk , Samsun , Amasya , Sivas ve Erzurum
İllerinde güç bela dolaşıyordu !
Koskoca üç senede,
Başımızdaki felaket ancak anlaşılıyordu...

Büyük kurtarıcı , çabasıyla yine de,
Etrafı zor toparlıyordu !
Düşman az gelmiş gibi ,
Bir de ermenisi , çerkezi ve kürdü hortluyordu !
Anadolu isyanı ve çeteleri ,
Atatürk’ü zorluyordu...

Padişah , koskoca Osmanlı padişahı ,
Sadece kendini ve sarayını kolluyordu...
Çanakkale’den geçemeyen düşman,
İstanbul’a gemileriyle gelmiş oturuyordu !
İzmir’e , Adana’ya , Antep’e ve Maraş’a...
Rahat rahat gelmiş duruyordu...
Güya Osmanlı Padişahı vardı ,
Bütün anlayışı ve kudreti ,
Sarayını koruyacak kadardı !

Büyük Atatürk ,
O devirde iyi ki vardı ...
Yakın silah arkadaşı İsmet paşayla,
Birkaç tabur , bir kaç alayla...
Başlattı kurtuluş mücadelesini ,
Duyurdu Anadolu’ya o mert sesini ;
"Ya istiklal ya ölüm !..."
"Ordular , ilk hedefiniz Ak Denizdir ileri !..."

İşte o zaman, düşman gerisingeri
Çakallar gibi döndü inine...
Anadolu’da güzel bir savaş oldu !
Antep , Gaziantep oldu..
Maraş , Kahramanmaraş oldu ..
Urfa , Şanlıurfa oldu...
İzmir’ de bayram ediyordu !
Anadolu tertemiz temizlenmişti...
Sanki kükrercesine ,
Atatürk , yüce kumandan ;
Anadolu’ya girilmez ! diyordu...

Yıl 1922 otuz ağustos
Bizim için büyük zafer diyordu !
"Çanakkale Geçilmez !" artık ,
Daha büyük bir anlam ifade ediyordu !

Şehit düşen yüzbinlerce insan ,
Ancak , 30 Ağustos 1922 de gülümsüyordu...
Onlar , binler ve yüzbinler
Bu vatan için masumane öldüler...
Onlar , nesilden nesile yaşayacaklar !
Hep, her zaman içimizde ,
“Çanakkale Geçilmez !” diye diye...