ve söz düşer kağıda
üşür
hiç katıksız gerçek

tüm karalamaları temize çek



satır satır okunurken
dokunur
insanın en kırılgan yerine

yar sözleri indikçe yüreğinde derine



sayfalarca bir kitabın anlatamayacağını
anlatır bazen bir kelime
içi cam kırıklarıyla dolu bir şiir

ve bir yürek kanadıkça gizlenir o şair



kurumuş bir yara kabuğunu
tenden koparmak acıtmıyorsa canını
.... veda etme vakti gelmiş demektir

ve her veda biraz eksilmesidir insanın



bu ne menem bir sözcük dizinidir ki!
bu kadar mı yerli yerine oturur kelime
her cümle cam kesiği acısı verdi içime

ve kendinden başka gidecek yeri yoktu insanın



diyet ödenmeden yaşanmıyor bu hayat
..... merhumu nasıl bilirdiniz sorusunda
cevabı bana hep son yalan gibi gelmiştir

velev ki gittiğin yere götürüyorsan sebebini gitmek değildir