çimenler kalır tan yerinde nemli gözlerle
nemli gözlerle ayrılık kalır darmadağın
damlalardan geriye geceden kalan
gecenin buğusu yakarken genizleri
rüzgâr parçalarken denizleri
izleri kalmayanlar sözlere kanar
sabaha çıkarken çimen
bir yerde sular donar, bir yerde yanar
çimenler ağlar!..
gecenin ayazında bir başına kalınca
onca kalabalıkta
ayağına basan olmaz da hani
bekleyen yelleri eller almıştır çoktan
sabah göründü mü çuha tepelerden sessiz sedasız?
sabah göründümmü çuha tepelerden sessiz sedasız
bir kış muştusu gibi
ya günün sevincinden
ya gece kederinden
her gece derinden, en derinden
yanar okyanuslar, vadiler tutuşur
aslan ölür,tilki oynar, filler kedere koşar güle oynaya
yer gök titrer soğuktan
pervane bir katre ateşe kanar
yerinde duramaz minicik dağlar
kavak yelleri terk eder dalları
başında etiket gibi bir kızıl duman
ağaçkakan ağaç kakar
ya itilip kakılan fallarına bakılan
nerede yiğit sıçanlar hani aslan bunaltan…
geceler hem var hem yoklar
geceleri hem var hem yoklar
bir soğuk imbatta muştucu çocuklar
titreyip titretince en cılız dallarını
çimenler de ağlar…