can’e adın
saplı yüreğime
ışıltısı kanlı hançerin



inci yağmurlara sor beni
ellerin sözlerine yor beni
ateşin tuzaklara kor beni
korkular da bulurum seni


siliyorum
kıraç geçmiş izleri
nasıl ağır gelir dilleri
bilinen türkülerin hüzünleri



zor günlerinin sabahına sor beni
boz toprağın çamuruna kar beni
mor dağların dumanına sar beni
yağmurlar gibi ıslatırım yar seni



biliyorum
orman gülü mevsimi değil
nasıl lila kokardı elleri
rüzgâr ol çiçeklerin sesine eğil



gözlerimin buğusunda andım yar seni
vefası can bir sevdalı sandım yar seni
yüreğimin yanmasına sardım yar seni
aah, ömrünün telaşına kardın yar beni



yüreğin varsa can’e
sevdaya inancın varsa
yani ekmeğe tuza doymuşluğun
varsa babanı mezara koymuşluğun



gidiyorum can’e
yüreğinle sonsuza dek sar beni
toprakta çiçek gökte yıldız olurum
belki yarın belki yarından da yakın ölürüm