akşamın rengine dokunmuş
kokundan uzak ellerin
yıldızlar uykudalar
elma çalar rüyaları,ay çıplak
güneş giymişsin üstüne
bin yıllık sızıntı bu
hislerin yalın ayak.

müjdeye benzer bakışların
kor gibi biraz
küçük başlı umutlarıyla
tutsak ettin
benzersiz kendini
bütün yanıtlarıyla
sorgusuz sualsiz.

ah adını aryan fısıltı
çok kötürüm haldeydi şiirler ülkesi
dünkü rüyamda
bir eksiklik vardı dedim
gülüşün,iki yakasındaydı selin
güneş insan sıcağı taşıyordu
benimse sensizliğini taşıyordu ellerim.

bir garip çırpıntı vardı
son insan olmanın tutkulu sessizliğinde
çatıştığım arzuların değil miydi
söylemediklerimi çalan?

adını arayan rüzgar
uğultuların içimdeki kentlerde ne arar
okumadığım romanım
güneş insan sıcağı taşıyordu diye yazar
benimse yokluğunu taşıyor ellerim.

yıldızlardan önce düşlerinin
sokaklarına baktım
hayat yorgundu,renkler solgun
göç etmişti ikisi de
son insanlar da geçti
son kez seni yutkundum.

Zeki Nurçin