ne de cok uzaklara gitmiştik
sözümüz bestemize tutunmuştu
düşlerimiz sensizliğe
koynumuzdaki aşk
bizi kendisi diye yutkunmuştu.

düşlere tutunmasını söylemiştik
düşler tutunmuştu rüyalarına
insanın tutkulara tutunma zamanı
terkedildiğinde düşer kendi yollarına.

düşlere tutunmuş sensizlik
kendimize çarpan korkak dalgalarız
kusursuz umut,
mahsum bir hayal,
renk değiştiren bir rüya
günaha sırt çevirmiş bir sevda için
sonsuz bir yas bağlarız.

hayaliz,
gerçeğe dönmeyiz
cesaretler göçüp gitmiştir ellerimizden
düşlere tutunan sensizlikleri
susturmuşuz,
bastırmışız kalbinden
katillerini yaratmışız sessizliklerimizden.

düşlere tutunmuş sensizlik
ne benimle başlar düş kurmak
ne hayal yüzlerin sancısıyla
kara bir beklenti giyer üstüne
zaman kısalır
gecenin sesi değişir
zamanın göçü başlar gecenin şiir dolu acısına.

Zeki Nurçin