Yaprakları tek tek dökülen ağaçlar gibiyim
Al götür gözlerimden bu zemheri korkusunu
Kollarında bile sensizlikten korkarken
Al götür şiirlerimden ayrılığın kesif kokusunu


Soğuk bir kış gecesiyim,
Hüznüm geceye sevdalı
Bağışla… Bu gece seni bana bağışla
ışık ol karanlığıma
Yankı ol çığlığıma
Gel ve benim ol, ben ol


Sen gel yanıma
Senden gayrı kimse gelmesin
Sen duy sesimi
Senden gayrı kimse duymasın
Bir sen sev…
Senden gayrı kimse sevmesin


Mis kokunu silme tenimden
Sana susuzluğum çöl kıyısı
Ben uzanmasam da sen tut ellerimden
Ben istemiyorum desem de sen vazgeçme
Ben git desem de sen gitme
Beni yokluğunla sınama
Arındır beni korkularımdan
Bu aşkın yazgısına
Kara çalma…


Ne zaman adın anılsa dünyamda
Dolar gözlerim
Yağmur olur, kan kan damlar kalbime
Senin yüzünü görmeye
Bu dünyayı satarım


Anla işte, anla
Senin yerine koyacağım bir başka sen yok bende
Bu günahkar dünyada bir seni sevap bildim
Sensiz geçen günlerimi,
Senden başka bir kadını haram kıldım kendime
Kimselere hiçbirşeye değişmem seni
Kanla yıkasam da silinmez dudaklarının izi


Farz etki boş bir kağıdız
Bizim rengimiz den başka her renk kirletir bizi...

Görkem Şen