çoğalıyor kadınlar

tarlaların fabrikaların ve silahların gölgesinde

savruluyor saçları rüzgarda

yıkıyorlar ağıtlarını deliren bir ırmakta

ışıksız evlerde mersiyelerle selam duruyorlar kafilelere

aynalarda suskun bir çığlık oluyorlar

düşüyor çelenkleri şehsuvar karanlıkların sularına

yaslı bir gelin oluyor kadınlar guruba karşı


çoğalıyor kadınlar mistik yalnızlık portreleriyle

vakur bakışlar ikliminde

hüzün ile karşılıyorlar lalezarda baharları

bekliyorlar kaderlerini pusu kurulmuş sokaklarda

göçmen kuşların kanatlarına bahtsız matem oluyorlar


çoğalıyor kadınlar gizli bir elemle bülbül şakığında

çiçek kokan ırmaklarda kederi başından aşkın dem oluyorlar

yorgun güzellikleriyle

titreyen karanlıklarda

hüzünden kıvrımları düşüyor gazete haberlerine

dokunuyor kadınlar kardelenlere

acılar ekliyorlar hayata

mavi serinliklerde


geceye inen güz yağmuru oluyor kadınlar

çocuk gülüşleri birikmiş sevecenliklerinde

başak tarlalarında anaç rüyalar ile

başları düşüyor çiçekli bir yalnızlığa


yalnız rıhtım oluyor

kadınlar

sonra uğurlaması yarım bir gemi

taşıyorlar içinde kederli yaşamın ağırlığını


ana kucağı kadar sıcak içlenişlerle

mağrur duruyor kadınlar hazanda

yenilgiler

yitirişler

ardından söylüyorlar

kırık dökük ta içlerinden gelen şarkıları

karanlıklarda dünyaya özgürlüğe susamış gül goncası kadınlar

aydınlatıyor çehreleri yıldız tozları ile odlu bir ülkeyi şafaklarda

dehlizlerden geciken sözcülerle okunuyor adları

mistik bir dize oluyor kadınlar

hazanda

hüzünle eğiliyorlar toprağa

19.ULUSLARARASI HACI BEKTAŞ VEL. ANMA TÖRENLER VE. KÜLTÜR SANAT ETKİNLİKLERİ
KADIN OKURSA KONULU ŞİİR YARIŞMASI İKİNCİLİK ÖDÜLÜ