Şehirde matem havası
Her vakit sela okunuyor
Saf saf cenazeler yığılı
Şehir de yosun kokuları
Yemyeşil kusmuk gibi
Mide bulandırıyor bu yalnızlık
Şehir pas içinde
Kirli bulanık bir renge bürünmüş
Eprimiş her yerinden sökülüyor birer birer
Eskimiş anlayacağın içindeki mevsimler
Anla artık
Sensizlik bu şehri bedbah etmiş
Yanmış yıkmış kül etmiş
Bitap düşmüş sokaklar caddeler
İnanırmısın sevgili
Söyle inanırmısın

Halbuki sen sevdiğim kadındın
Bu köhne şehrin aynalarına yansıyan


Yıldızlar kaymayı bırakmış bu gece
Dileklerin zamanı geçmiş
Askıya alınmış sevgiler
Tutukluluk var gökyüzünde
Cezaevim oldu can evim
Saymayı unuttum sen gideli
Sevmeyi unuttuğum gibi
Sövmek dersen hep aklımda
Yok yanlış anlama sevgili
Sevgim sana ama
Sövgüm kendime
Ben diye geçinen benliğime
Yer gök boşalmış şehrin çökmüş kaldırımlarında
Yalnızlık hakim artık dudaklarımda
Sayıklıyorum şehre karşı bu gece

Sen sevdiğim kadındın
Ah bu şehir ah bu sahte şehir
Ne kadar gölgen ne kadar izin varsa kaybetti benden

Sıra sende diyor rüzgarın sesi
Sıra sende