Ülke çığlık
Ülkem yangın yeri, orta yerde
İnsanlık ve vicdan
Kör,
Sağır ve dilsiz.
Benim se,
Kanayan gözlerim
Ve o
Kanlı ıslak gözlerimde
Yüreğime çökmüş şehir şehir
Ağır bir enkaz.

Göz önünde "kuytu" ve flu kalmış
Çırılçıplak gerçekler

Hain bir urğanla bağlı
"Esadullah" düğümü atılmış
"Birlik",
Sürükleniyor yerlerde,
Sermayesi kan ve irin
Sermayesi kapkara
Bir zırhlının arkasında.!

Bedenler
Ve can paramparça.

İnsanlık ölü
Vicdanlar sus pus
Ve zihinler
"İsli yalanlar"la kirlenmiş.

Can biçare
Can suskun
Canlar susmuş.!
Ağır ve kirli rezil bir suskunluk
Yırtıyor gökyüzünü
Çığlık çığlığa..

Salavatlı ve saraylı
KaçAK zalimler
Rant ve
"Devletin bekası"nı devşiriyor
Yoksulun lokmasından
Ve savunmasız canından,
Yaşlı,
Ölü çocuklar
Ve çıplak kadın bedeninden..

Kanatma diyorum,
Kanatma beni!

Kaçıncı ölmem bu, hain?
Bu kaçıncı ölmem, zalim?
Bilmezmisin;
Biz vuruldukça çoğalırız,
Zulme ve haksızlığa karşıdır

İnsanlık tarihimiz.

Tanı beni
Asalak egemen;
Tanı !
"Devrimci"dir bizim adımız.!
Karacayı vurmaz
Karıncayı asla incitmeyiz.!
İnsan emeği sömürmez
Zulmü ve haksızlığı
Hiç mi hiç sevmeyiz..

Kavğamız ve ilkemizdir;

Mutluluğu,
Bir lokma ve bir hırkayı
Eşit ve kardeşçe paylaşmak.!
Uzun lafın kısası
Ortak düşümüzdür;
Dövülmeden sövülmeden
Alınteri ve emeği sömürülmeden
Aç ve açıkta kalmadan
İnsanca ve adam gibi yaşamak.!

İşte bu özlem
Bu düş bizim.
İnceden kanayıp
Üşüse de sol yanım
Yaz da
Kış da
Hiç eksilmeyip, her daim çoğalan
Sonsuz düş benim.
Yani
"Halk"ım ben
HALK !
Hep
Bir gider,
Bin geliriz de,
Şairim işte yahu;
Halkların her acısında
Eksiliyorum
Ben de..

Hep kanadık, tarih boyunca
Çok zulüm gördük
Acımasızca katledildik..
Ama;
Tarihler yazmadı daha
Asla biat etmedik zorbaya.

Hep onurlu, dimdik başımdan
İsyana ve
Kan’a kestim bak:
Bükülmedim,
Bükülmem asla
Kalem tutan elimden.
Satmadım,
Satılmam
Çocuk ruhumu sarmalayan
Öksüz ve yetim yüreğimden..

Sadece ve usulca
İçime kanıyorum ben
Yine
Ve hep yaralı
Şair tenimden....

06:03:2016
Saat:07:00/14:20.