Anılarda bir tipi,umutlarda’ysa bir sis
İkisi kalmış bizsiz, ikisi de isimsiz.
Yetim çocuklar gibi kimsesiz, boynu bükük
Gelemez ki beriye dünya üstüne çökük.

Buzdan dağlar ötesi geçit vermez yollar
Üflesen eriyecek ulaşmaz kemik kollar.
Hayal meyal bir anı canlanır da sözümde
İki damla gözyaşı birikmiştir gözümde.

Hayallerden gemiler süzülüp de gittiler
Beni bir boşluğa, karanlığa ittiler.
Beklerim söksün şafak belki belirir umut
Bir umut ki içinde hayalle kendin avut.

Bir çınar ağacının asırlık koca dalı
Değildi benim gibi anılara sevdalı
Çekip alsam onları mazinin derininden
Eser mi ruhumda bir yel şöyle serininden?

Alıp götürsün beni hayaller pınarına
Dayasam da başımı onun yaşlı çınarına.
Ben desem , o dinlese anılardan bir şiir
Büyülense gözlerim, ruhumda da bir sihir.

Kapasam gözlerimi gitsem hayal dünyama
Gelir mi binbir anım bilmem gece rüyama?