2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
958
Okunma
Zenci kölelerin;
Tarıkı kaybetmiş tesbihatın koynundaki yılan.
K’okun ;
sözünde firarlaşan ağıtın omuzlarındadır, k’adın.
Tövbeye tok bir Elif gibi bakma bana.
Yaralarım(n)a Vav meytlet, tuzlu sularını.
Ve
sur’u üfle coğrafyama.
bir ezan vakti koş, gel bana.
Gömleğine silinmiş Yusufluğunla gaipliğime hüküm ver.
Kız kulesi; nefesin birikmiş ne varsa topladı.
Züleyha’nın avuçlarında birikmiş onca gül/ümsemeyle
recm edilmiş hasretliğine..
Uzak bir İstanbul!
ıslak Ortaköy sahili.
simit parçaçıkları ve martılar!
gordion.
04/03/2016
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
