Zaten hayat bana gülmedi ki
Ne yaptımsa da olmadı
Bir şeyleri herhalde beceremedim
Gül bahçem/e biri kendiliğinden peyda oldu.

Toprağını temizledim
Gübreledim, suladım.

Bahçemde güllerim/de sevindi
Neydi güller/imi coşturan sevinç
O heybetli güzeller güzeli
Sanki hanım bir ağa edasında.

Hepsinden güzel mi güzel kokardı
Hepsinden alımlı
Gözlerinden gözlerime aynaydı sanki
Gece gündüz okşuyordum seviyordum.

Bilmediğim onca güller arasından
Sanki ona âşık olmuştum
Bizi bir şeyler dip kuyuya çekiyordu
Derya denizinde yüzüyorduk.

Onca dalgalar vuruyorken
Onu kendime siper etmişken
Ona ben kıyamazken.

Saçlarımı bir okşaması vardı ki
Hele ki sımsıcak elleri
Gözlerindeki aşk çemberi
İçimdeki ısıyı patlatan kor alevdi.

Güllerim/de şaşa kalmışlardı
Sahibimiz bizi de seviyor ama onu bir başka
Şımarıktı hep okşanası sevilesi.

Bir gün hiç beklenmedik
Haber geldi ki
Aldı götürdü bir hortumdu belki de
Onlar onu görmeselerdi.

Ona zararlar verirlerdi
Sadece onu kaçırttım git git dedim
Gitmiyordu ağlıyordu.

Bir ileri beş geri ama git diyordum
Çeteler bahçemi basmışlardı
Her taraf kan gölüne dönmüş
Benim gülümü arıyorlardı.

O gitmişti o zarar görmemişti
Sansın ki sevmedim onu
Sansın ki hepsi hayaldi
Sansın ki ben hiç ağlamıyorum.

Allah şahidimdir ki bir gün anlayacak
Ve oda ağlamalarımı görecek
İstedim ben gül bahçem/de hep dursun.

Güller güzeldirler
Ama o vardı ki hepsinden güzel
Beni sen anlama gül/üm ben seni korudum
Sanma ki içim kan ağlamıyor.

Hem de kanlar boşalıyor tükenircesine
Sana dedim ben aşka susamış kadersizim
Şimdi sen ağlama.

Senin yerine ben kan ağlıyorum
Çetelerden hortumdan kurtuldun
Bil ki anılarımda hep sen varsın.

Sen benim her şeyimsin
Ama Allah/ıma sözüm var
Cennetimde sen tek Hurimsin
Gül bahçemin tek gül/üsün..

Sami Arlan…