23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1837
Okunma
Kalemin siyah ucunu yâr, sana biledim
Sivri dil gibi hicivlerini dizdim gecenin
Sen arka sokakların dilberi
Giyinmeyi senden iyi bilirim
Aşkı kitaplarda okudum,
Gece yatınca yatağıma
Bir elimde mendilimi sakladım.
Annem birazdan üstümü örtecek.
Bir vakit, yastık altı aşklarımı gizledim.
Ay vurur, düşlerimin kenarına
Güneşte senden iyi yanarım.
Yaşanmamışlığında duygularının
“Vesikalı yâr” gibi gezinirim.
Ne komşum vardı, aşkın içinde şiir yazacak
Ne de eski bir plak,
Anılarında hislenecek.
Siyah beyaz fotoğraflarım bile yoktu
Oturup da seyredecek.
İstanbul’u hiç dinlemedim,
Sultan Ahmet’ten geçip
Gemilerin feryadını duymadım,
Denize inip.
Tenhada, köşe bucak gizlenip
Ben seni hiç izlemedim,
Hele hele ellerim terleyip
Saçlarından tutup da öpmedim.
Şimdi ağrılı bir şiirdir, gecede gözlerin
Aşkın kitaplarda yaşandığını sanıp
Kara gözlerinin karasına aldandım.
Kalemin siyah ucunu yâr, sana biledim.
M. Ö./ 2008
Kahramanmaraş