kaçtığım sokaklarından yine sana döner yolum
adımızı yazdığımız duvarlarda ki gölgelerimiz
sevişirken gizlice

ki...aşk üzerime giydiğim kirli bir gömlek misali
zaman
biraz daha geçtikçe yapışıp kalıyor tenime
........................................................


şarap dolu bir kadehin dibinde demliyorum kendimi
gece haşmetiyle ulaştıkca ulaşıyor ruhumun diplerine
ve yüreğinin imkansızlarında bir umut kırıntısı arıyorum
kumsal sinemi döverken hasretin inceden inceye


oysa ki kulağımı kapatalı nice vakit oldu ayak seslerine
yola düşmüş ayaklarım gitmeye meğilliyken meçhullere
ki.... dudağıma dolanan sözcüklerimden dilim titriyor
bir hoşçakal demek meğer ne kadar zor gelirmiş yüreğe


ve zemheri artığı bir ayaz sarar yine sensiz gecelerimi
donar tenim tenime dokunan rüzgar üşürken kendinden
ki..hangi kedere yaslasam hep şarap kokulu geceler ertesisin
olmadığın şehirler anladım ki çare olmayacak özlemlerime


ve ben
hangi karanlığın gölgesinde saklamaya kalksam kendimi
gün
bütün haşmetiyle doğuyor içimin karanlık dehlizlerine
ve içimde ki o son umut kırıntısını da tüketiyorum artık
bütün uçurtmalar yönünü kaybederken rüzgarın ellerinde


ve vakit gitme zamandır şimdi
bir el sallamak düşer ya bahtımıza ya da kadere



ay/su


bu gün şiir yazmaya hiç mecalim yok
yaz boz tahtasına döndü kelimeler ellerimde