Seni karıyorum;
Ömrüme, bedenime,
Üşüyen kalbime.
Ben senleşmekteyken uykularda
Hayallerim;
Dualarım olmuşken
Sana uyanıp;
Sensiz uyanmışken...
Cam kırıklarımın
Üzerinde yürüyorum
Kahpe, küfürlü gecelerde
Gelmişini ya da gelmeyişini anarken;
Kırık dökük kalbimi,
Acıyan ruhumu arıyorum,
Nakşederken kırıklar acıyan ayaklarıma
Hissizleşen beynim
Bir tek o fotoğrafta gözlerim...
İkimizde gülüyormuşuz
Gözlerimiz değilmiş birbirine bakan
Sonu mışlarla biten zamanlarmış
Masallarmış bizi birbirine bağlayan...
Uzakları yakın eden,
Bir çift yakut gözmüş kandığım
Ona aşkla bakarak uyandığım.
Özgürlüğüne uzanırken sen
Şimdi ellerini aç;
Asıl o olan
Aslında bir hayalden ibaret olan,
Metelik etmeyen kalbinin,
Neşteriyle parçaladığın
Âşık bir kızın kalbini,
Bırakıyorum usulca içine
Aşkımın;
Uykusuz gecelerimin katiline
Küçücük bir kızdan hediye.

Gülşah ERCİYAS