Yükselen binalardan bıktım
Yok ettiniz güzelim şehri
Nefes almak varken kırda bayırda
Eser kalmadı yeşilimsi temiz hayattan

Özledim gül bahçesinde gül koklamayı
Papatyalardan taç yapmayı
Ağaçlara salıncak kurmayı
Mangal yapıp ip atlamayı

Pembe rüyalardan uyanın
Güneşi görün hissedin
Toprağı ekin biçin ama terk etmeyin
Nasır tutmuş ellerim bilir

Kıt kanaat geçinmeyi nereden bileceksin
Kesmeyin bir fidan bırakın da yeşersin
Su candır hayat kurtarsın
Katili olmayın güzelim ormanın

Siz bilmezsiniz harman nedir
Garibin sofrasına konur yenir
Yorgunluk kahvesi çay emeğin içilir
Kaynağını bilmezsiniz

Kaynağını alır dağdan taştan ovadan
Zarar vermeyelim elde eder şeklini bozmadan
Her şeyin doğallığı ile güzeli yaratandan
Üreten olalım her zaman

Yüzler asılmış bakmak gelmiyor içimden
Gün geçtikçe kaybetmenin acısı çok büyük derinden
Atılmış imzalar yok sayılmış çabam mücadelem
Duymadılar feryatları mı yapıp ettiler görmeden

Neydi sizi bu kadar düşman yapan duygular
Para mı hırs mı söyleyin ağalar
Bedeli ağır olur dayanamaz canlar
Kurtaramaz malınız mülkünüz eden bulur zarar

Dikilmiş sıra sıra şemsiyesi yok damdan
Yağmur doldu taştı sudan
Sebep oldunuz üşüdük donduk soğuktan
Yok ettiniz anlayamazsınız tabi yaşamadan

Çok mu kıymetli sağlığımızdan
Temiz havayı soluyamadan
Terk etti indi şehre hayvanlar açlıktan
Yok ettiğinize değdi mi
Yok ettiğinize değdi mi
Değdimi