Gecenin bu saatlerinde
Meçhul bir hüzün uğruyor gözbebeklerime
Kanıyor kabuk tutmuş geçmiş
Ruhuma kök salmış acıları söküp atmak geliyor içimden
Uyuşuyor solum
Ayağımın parmaklarında hissediyorum yuva yapmış karıncaları...

Herşeye rağmen
Her günüme temasta umut
Ama maalesef
U dönüşü yapıyor beklenenler...

Gelecek muhtemelen gelecek...

Takvim en çok
Unuturum sanılanları hatırlatıyor sanırım...

Sorularla cevaplar arası bir yolculuk...

Sanki
Kendini anlatmaya çalıştıkça başa dönüyor insan
Çocukluğumda ki diye başlayan cümlelerle...

Anı defteri gibi zaman...

Hatırlıyorum
Bana ayırdığın bu temiz sayfa için teşekkür ederim diyen arkadaşları...

Şah damarımdan daha yakın oluyor özlemek hissi...

Başlıyorum
Çocukluğumdan kalma cümlelerle anlatmaya...

Hala
Çalışkan karıncalar...

Yine
Umut temasta...

Beklenenlerin yolu bugünde düştü şiire...

Zaman
Gözyaşı
Ve
Gülümseme...

Gelecek muhtemelen gelecek...

Yazan: Neslihan ÇETİNKAYALI (28.02.2016 03.20 )