Sen
Yeter ki
Güzel sev beni
Ben
5 vakit ibâdet bilirim
Sücûdla çatlattığım alnıma
Sinende göveren sevinin
En Câhimî hâlini
Hatim hatim indiririm usuma
Cüz cüz ezberletirim duyuma
Adaklar adadığım adının her bir harfini
Şekk bilmem
Şekvâ etmem
Ayaklarıma paslı bukağı
Boynuma yağlı urgan diye geçiririm
Dünya ahiret
İki cihân vebâlini



Sen
Yeter ki
Güzel sev beni
Kör kuyularda öksüz Yusuf
Darbedilmiş derbeder bir yürekte memnû’ sevda
Nâr üfüren bir beyâbâna gömülerek
Cehennem taşlarıyla recm edilmiş Aşık
Yurdundan tard edilmiş
Aksanı bozuk umut muhâciri
Deniz vurgunlarına
Mesken yelken diye
Açarım sinemi pervasız
Tek suçu sen olan
Sen’le yargılanan
Küreksiz kargısız bir forsa olurum
Ömrümce



Mübeşşir Hüdhüd’ün gagasında
Rayihâ-yı Belkıs’ı taşıyan muştulu nâme
Eyyûb’un sabrını kamçılayan
İpi kopmuş 99’luk tesbihinde İmâmeye râm
Boynu bükük nişâne
Münzevî bir derviş’in misk kokulu göğsünde
Yalınayak gezinen mukaddes husâme
Ve
Öyle avâre
Öyle bîçâre
Beklerim seni
Gerisi martaval
Berisi hikaye
Sen
Yeter ki
Güzel sev beni



Hayyam’ın kırık testisine inen mey
Isrâfil’in nefesine meftûn sûr
Kül yanığı bir vakt-i akşam
Belkıs’ın ayağında şakırdayan hal hal
Acûzinin iyileşmez yarasında ki em’niyetine kür
Say dîl-i Rânâm
Dûçâr hâlime bin ah-ı hâr
Sen
Yeter ki
Güzel sev beni



Çiğnensin vakitsiz açan Kasımpatı
Hüzzâma duran Sâzendeler sussun
Bir rakkâsenin ayaklarıyla
Ezilsin çiğnensin sarhoşluğum Endülüs’te
Flamingo bir gırtlakta öldürülsün
Ayrılığa yaktığım şarkılar



Saff-ı evvel bir Sûfi’nin benliğine ulanan
Zincirbend teslimiyet
Metrûk bir Tekke’nin rutubetli tavanına
7 kapıdan üflenen
Neyzenî hürriyet
Yâr lebinden mey içen
Serhoş
Bîhûş minvâl üzeredir bütün ahvâlim
Ki
Bende
Ne sabır bıraktı bu sübût-u Aşk
Ne içimin yangınına
Sebât devşiren metânet
Yine de
Meryemî bir oruçla
Haram belleyip tüm sevda lûgâtçelerini
Sürmem dilime
Senin kelâmından gayrı
Tek katre haslet
Yeter ki
Yeter ki
Güzel sev beni
Sen



NURETTİN ÖNDER & ZEHRA ŞAHİNALP