2
Yorum
2
Beğeni
4,5
Puan
826
Okunma
Her duygu dolu birinin,ilham aldığı bir yerler vardı.Benim de şiirlerime konu olan ve ilham aldığım yer Pierreloti tepesinde buz Kesmiş Bir İklimde üşüyor ve özlüyorum sevgili,Üşüyorum Sevgili,
Bak mevsimler yine özlem kokuyor, ağaçların sararmış yaprakları birer birer vedalaşıyor birbirleriyle.
Ve buz kesmiş bir pierreloti tepesinde üşüyor yüreğim.
Yalnızım, Çaresizim ama en önemlisi sensiz olmama rağman yüreğimden şu cümleler dökülüyor..
YOKSUN
Uzun zamana adını yazıyorum,
Mevsim kıştı,
Üşüyordu yapraklar
yalnızdı adın...
Bir yol gidiyordu.
Pierrelotinin arka sokaklarından
Issızdı akşam,
Çıplak bir bulut gibiydi,
Ben gidiyordum,
Üşüyordu kaldırımlar,
Üşüyordu duygu dolu,
sevecen yürek..
Kaldırımlara adını yazdım
Üşüyordu adın
Vee, YOKTUN..
Rüzgar bulutları Pierrelotide uçuyordu,
Yağmur bekliyordum,
Yağmur yoktu..
Öylesine yalnızdı ki varlığım,
Seni özliyordum.
Ve, YOKTUN..
Gökyüzü gri bir değirmendi,
Eyüpsultan’da.
Şafağı öğütüyordu çarkında
Sen yoktun,
Yanımda ellerin yoktu;
Adım,Adının yanında üşüyordu
Ve YOKTUN..
İsmail SEZGİN-
Pierreloti tepesi,
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz