‘’Olmaz.’’
Nidasıyla itiraz etti biri…



‘’Olur,
Ben olmazı oldururum, izle gör.’’
Dedi diğeri…



Önce çiseleyerek ince ince yağdı gönlüne
Kurumuş toprağına can verdi
Yumuşattı, kıvama getirdi
Sonra
Sağanak sağanak boşaltarak sele döndü
Nasırlaşmış hüzünleri
Pas tutmuş ihanet hançerlerini
Söktü kökünden
Kattı seline sürükleyip götürdü
Yeniden doğmuş bir bebek kadar
Aklanmıştı…



Baharı ekti çorak toprağına
Bin bir renkte çiçekler açtı
Hiç ummadığı anda
Temelini sağlam attı güvenin
Asla batmayan
Güneşi oldu yüreğinin
Yeni doğmuş bebeğin
Annesinin memesini
İlk defa yakalaması gibi
Emmeye çalıştı…



Aşk ağacını aşıladı kalplerine
Sadakat dallandı gövdesinde
Masmavi gökyüzüne uzanarak
Sevgi tomurcukları gösterdi kendini
Toplamak kaldı meyvelerini
Olmazı oldurdu
Bin bir emek harcayarak…



Olmaz diyen
Olur diyene emeklemeden
Koşmaya başlamıştı…



27.02.16_________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş