süpürge çalılı cadılar,
umudumu alkışladılar
bugün.
biraz biraz
parkelerini temizledim,
yer edindiğin her anın.
yine de parlamadı,
ay ışığında.


tuttum,
elde avuçta ne varsa eledim ben de,
senden kalan.

benden öteye girmesin,
diye..

kendimi,
kaybederim
diye..


tutulur muy(d)um

tutunur muyum

sanıyorsun

lakin
şu havada
şu ha va da
sindirilmemiş bir şeyler var, meleğim.

kapı gıcırtısına un değirmeni olmuşken günlerim,
durur muydum
sanıyorsun dalında
sensiz gelen ilkbaharın.

diyorum ya
şu havada
şu ha va da..

takati kesen bir ses dağı,
şehir.
ve
izdihamına gebe
büsbütün, zerrelerim
her geçen
her gece.

ben de özledim, meleğim.
ben de..

yine de sen,
kahve beyazı siluetten öteye geçmeyesin.
kendini yorma sen;
anlatamam,
anlattırma..

sadece
ve inan,
şimdilik;
"sen, kendinin ellerinden tut!"