Tam 40 yılıma prangalar vurdu Vuslat'ın hikayesi.
Gündüzlerime sığmadı, almadı gecelerim. Sevincimin köşesine hep, yetim ve öksüz desenleri çizdi. Savrulduğum günlerimde teselli veren bir hüzme demeti misali iniverdi bazen...
Velhasıl, ne bana yar oldu, nede, bırakıp gitti. Kaç seher böldü rüyalarımı, sayamadım. Bede..
»»