Resûlullah oğlu İbrahim’in yanına girdiğinde o, ruhunu teslim ediyordu. Bunun üzerine Allah Resûlü’nüngözleri yaşardı. Abdurrahmân b. Avf: –Sen de mi ağlıyorsun Yâ Resûlallah, deyince Peygamber :–“Ey İbn Avf, bu gördüğün rahmettir!” dedi ve göz yaşları birbiri ardınca dökülüverdi. “Göz yaşarır, kalp mahzun olur. Biz ancak Rabbimizi razı edecek sözleri söyleriz. Ey İbrahim, biz senden ayrılmaktan dolayı çok üzgünüz.” buyurdu.


Resûlullah demiştir ki Bir kulun çocuğu öldüğünde Allah Teâlâ meleklerine Siz kulumun yavrusunu mu aldınız? der. Melekler Evet, derler. Allah Teâlâ Siz onun ciğerparesini mi aldınız? der. Allah Teâlâ Peki bu durumda kulum ne dedi, buyurur. Melekler Sana hamd etti ve “Biz Allah’a aidiz ve ona döneceğiz.” dedi, derler. Allah Teâlâ Öyleyse bu kulum için cennette bir köşk bina edin ve ona “hamd köşkü” adını verin, buyurur.